Przejdź do zawartości

Thumer Netz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa
Thumer Netz
Mapa przebiegu linii kolejowej
Dane podstawowe
Długość

13,54 + 17,23 + 12,50 km

Rozstaw szyn

750 mm

Sieć trakcyjna

brak

Zdjęcie LK
Stacja w Thum w 1910
Część linii przekształcono w drogi rowerowe (Ehrenfriedersdorf Haltepunkt)

Thumer Netz – sieć rozebranych kolei wąskotorowych o rozstawie szyn 750 mm w Saksonii (Niemcy).

Na sieć składały się trzy linie kolejowe, zbiegające się w centralnie położonym mieście Thum:

Wilischthal-Thum

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza ukończona linia systemu. Budowa rozpoczęła się we wrześniu 1885, a przewozy zainaugurowano 15 grudnia 1886. Długość tego odcinka wynosiła 13,54 km. Trasa rozpoczynała się na stacji Wilischthal (linia normalnotorowa Annaberg-Buchholz-Flöha), położonej w dolinie Zschopau i prowadziła wzdłuż rzeki Wilisch przez Wilischau, Grießbach, Venusberg i Herold do Thum[1].

Odcinek ten funkcjonował do 1972. Torowiska pomiędzy papiernią w Wilischthal i Thum były powoli rozbierane w kolejnych latach. Pozostały, krótki odcinek funkcjonował do 1992, jako bocznica przemysłowa, łącząca papiernię z normalnymi torowiskami w Zschopau. Ten krótki odcinek istnieje do dziś, ale jest nieprzejezdny[1].

Schönfeld-Wiesa-Thum

[edytuj | edytuj kod]

Odcinek ten (17,23 km) został otwarty w 1888. Wzniesiono na nim most Greifenbachtal (180,60 metrów długości[2]), wówczas jeden z największych mostów wąskotorowych w Niemczech. Początkowy odcinek rozpoczynał się w Schönfeld-Wiesa i prowadził przez Tannenberg do Geyer, równolegle do szosy. W Geyer torowiska wykonały szeroki łuk (180 stopni) przez centrum miasta, aby doprowadzić do stacji w Geyer. W 1906 linię przedłużono do Ehrenfriedersdorf i Thum, co wiązało się z likwidacją krótkiego odcinka pomiędzy Herold i Ehrenfriedersdorf na odcinku Wilischthal-Thum. W Thum wybudowano nowy dworzec, aby połączyć nową linię kolejową z już istniejącym odcinkiem[1].

Przewozy pasażerskie działały tutaj do 1968. W kolejnych latach torowiska były demontowane. Po 1972 tylko niewielka część od Schönfeld-Wiesa do papierni była nadal wykorzystywana jako bocznica przemysłowa. W 1985 ten krótki odcinek został zmodernizowany do normalnego rozstawu[1].

Thum-Meinersdorf

[edytuj | edytuj kod]

Odcinek został ukończony w 1911 i połączył istniejące dwie linie z linią normalnotorową ChemnitzAdorf. Zaczynając od Thum, torowiska prowadziły pod górę przez Jahnsbach do Hormersdorf, a stamtąd ponownie w dół przez Auerbach i Gornsdorf do stacji Meinersdorf. Całkowita długość odcinka wynosiła 12,5 km. Na początku lat 70. XX wieku torowiska były w stosunkowo złym stanie i wprowadzono liczne ograniczenia prędkości. Ostatni planowy przewóz pasażerski odbył się w 1974, a tor został rozebrany w 1976, co oznaczało koniec przewozów na całej sieci[1].

Stacja w Thum

[edytuj | edytuj kod]

Stacja w Thum czynna była od maja 1906 do jej zamknięcia w 1975. Stanowiła centrum całej sieci[3].

Po tym, jak podczas budowy połączenia kolejowego z Annaberg-Buchholz w 1866, linia ominęła Thum, a w 1875 wybudowano linię przez Zwönitztal (Chemnitz-Adorf), przemysł w dolinie Wilisch naciskał na stworzenie połączeń kolejowych na własne potrzeby. Ze względu na warunki topograficzne i przewidywane natężenie ruchu podjęto decyzję o budowie kolei wąskotorowych, co skutkowało niższymi kosztami budowy i eksploatacji. W 1885 rozpoczęto budowę linii z Wilischthal do Ehrenfriedersdorf z odgałęzieniem z Oberherold do Thum. Pojawiły się też różne pomysły na połączenie z Geyer. Od 1887 dobudowano linię z Schönfeld do Geyer. W rezultacie miejscowe władze naciskały na połączenie między dwiema liniami, które powstawało od 1904. Ten nowy odcinek z Geyer przez Ehrenfriedersdorf i Thum zastąpił odcinek Oberherold - Ehrenfriedersdorf. Od 1911 powstało połączenie ze Zwönitztalbahn (do Meinersdorf)[3].

Kolej spełniała stawiane jej oczekiwania przewozowe. W latach 60. XX wieku rozpoczął się upadek kolei wąskotorowych w całej ówczesnej NRD. Spadek przewozów, w połączeniu z coraz większym zużyciem torowisk i infrastruktury, ostatecznie przypadł w udziale także sieci wąskotorowej w Thum. Obecnie czasy funkcjonowania kolei upamiętniają tablice ścieżki edukacyjnej[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Thumer Schmalspurnetz - "Einfahrtsignal" hinter dem Lokschuppen [online], www.thumer-schmalspurnetz.de [dostęp 2021-12-03] (niem.).
  2. IG Schmalspurbahn Thumer Netz e.V. [online], www.ig-thumer-netz.de [dostęp 2021-12-03].
  3. a b c Bahnhof Thum [online], www.thumer-schmalspurnetz.de [dostęp 2021-12-03] (niem.).